Mierenliefde met macro

Door mijn geringe mobiliteit (want moet nog enkele weken met krukken door het leven) ben ik toch maar eens aan de slag gegaan met een macro-experiment. Voor ik over dit experiment schrijf, eerst even het resultaat:


Created with Admarket's flickrSLiDR.

Een mier denkt een lekker hapje te nemen van de aardbeiensiroop, maar raakt erin verstrikt. Vervolgens komt er hulp aangesneld, maar de behulpzame mier komt ook vast te zitten in de siroop. Het lijkt een mooie dans, maar is feitelijk een doodstrijd. Snik, als ik dit zie stap voortaan nooit meer op mieren.

Dan iets over het experiment zelf. Ik was al in het bezit van een macrolens (Tamron 90mm/2.8) en had al vaker over de mogelijkheid gelezen om de vergrotingsfactor nog meer op te schroeven door een 50mm objectief omgekeerd voor de macrolens te houden. Hoewel je hiervoor adapterringen kunt kopen (ik kan ze niet vinden) om de lenzen aan elkaar te monteren, hield ik handmatig het ene objectief tegen het andere gedrukt. Dit is de combinatie.



Omdat de scherptediepte zeer gering is, heb ik het diafragma flink moeten opschroeven tot boven de F22. Omdat ik zonder een statief werkte, kon ik de sluitertijd beter niet onder de 1/125e of 1/180e laten komen. De beide objectieven zijn beide handmatige ingesteld op oneindig. Enkele foto's zijn ingeflitst met de flitser van de camera af.